Καιρός για κάτι δροσερό

Είχα όρεξη για ένα γλυκό δροσερό, με φρούτα και συγκεκριμένα με δαμάσκηνα. Θα μου πεις, που στο καλό θα βρεις δαμάσκηνα, δεν είναι η εποχή τους. Αλλά όπως λέει και ο μπαμπάς μου (ειδήμων στις παροιμίες) των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Όχι ιδιαίτερα "φρονίμων" αλλά σίγουρα κοιλιόδουλη, φρόντισα να έχω στην κατάψυξη, κόκκινα ζουμερά δαμάσκηνα.

Το κρύο και ο τόσο χειμωνιάτικος καιρός με κάναν να νοσταλγήσω το καλοκαίρι. Κατά καιρούς με πιάνει μέσα στο χειμώνα να νοσταλγώ το καλοκαίρι, και το κατακαλόκαιρο να μου λείπει ο χειμώνας. Κατά συνέπεια αυτό αντανακλάται και στα γλυκά που φτιάχνω. Όταν το χειμώνα ψάχνω τις συνταγές μου, βρίσκομαι να αναπολώ τα κόκκινα ξινά κεράσια μέσα σ' ένα κέικ με σοκολάτα, τις φράουλες επάνω σε μια ζύμη με μαγιά, που πάντα ήθελα να φτιάξω (το χειμώνα) αλλά ποτέ δεν μου φαινότανε κατάλληλο (το καλοκαίρι).

Έτσι στην κατάψυξή μου περιμένουν υπομονετικά δαμάσκηνα, φράουλες, φρούτα του δάσους (ας είναι καλά το Lidl) και κολοκύθες. Να δω πότε θα προλάβω να φτιάξω τα χειμωνιάτικα γλυκά που θέλω.

Κέικ με δαμάσκηνα και Amaretto
για ένα springform ταψί με 24 εκ. διάμετρο

175 γρ. βούτυρο, μαλακό
175 γρ. ζάχαρη
3 αυγά
175 γρ. αλεύρι
200 γρ. αμύγδαλα τριμμένα (σκόνη)
2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
1 πρέζα αλάτι
2 1/2 κ.σ. Amaretto (λικέρ με γεύση αμύγδαλο)
1 1/2 κ.σ. χυμό λεμονιού
800 γρ. δαμάσκηνα (είχα μόνο 600 γρ.)

Ζάχαρη άχνη για το πασπάλισμα

Οδηγίες
Στρώνουμε το ταψί με λαδόκολλα και προθερμαίνουμε το φούρνο στους 185 βαθμούς.

Σε ένα μπολ ανακατεύουμε μαζί το αλεύρι, τα αμύγδαλα, το μπέικιν πάουντερ και το αλάτι. Το αφήνουμε στην άκρη. Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο για 2 λεπτά περίπου και προσθέτουμε σταδιακά τη ζάχαρη. Συνεχίζοντας το χτύπημα προσθέτουμε τα αυγά, ένα κάθε φορά, μέχρι το μείγμα να γίνει αφράτο και να αυξηθεί σε όγκο. Προσθέτουμε το μείγμα με το αλεύρι σε δύο δόσεις, ενώ ενδιάμεσα ρίχνουμε το χυμό λεμονιού και το Amaretto. Ανακατεύουμε μέχρι μόλις να ενσωματωθούν τα υλικά.

Πλένουμε και κόβουμε τα δαμάσκηνα σε τέταρτα. Αδειάζουμε το μείγμα του κέικ στο ταψί που έχουμε προετοιμάσει και ισιώνουμε την επιφάνεια. Τοποθετούμε τα δαμάσκηνα σχεδόν κάθετα στη ζύμη. Αν θέλουμε, σκορπάμε λίγα αμύγδαλο φιλέ στην επιφάνεια.
.
Ψήνουμε στο ζεστό φούρνο στο κάτω ράφι για 45-50 λεπτά. Λίγο πριν το τέλος ίσως χρειαστεί να σκεπάσουμε το κέικ με αλουμινόχαρτο για να μην μαυρίσουν πολύ τα δαμάσκηνα. Αφήνουμε να κρυώσει σε μια σχάρα και λίγο πριν το σερβίρουμε, πασπαλίζουμε με λίγη άχνη ζάχαρη.

Το καταβροχθίσαμε το γλυκό. Από το λίγο που δοκίμασα, ήταν πολύ νόστιμο με αρκετά έντονη τη γεύση του αμύγδαλου. Τα δαμάσκηνα δεν ήταν εμφανώς λίγα, αλλά η ποσότητα της συνταγής είναι σίγουρα πιο σωστή. Τα δαμάσκηνα που χρησιμοποίησα δεν ήταν αρκετά ξινά, γιαυτό κατά τη γνώμη μου το κέικ χρειαζόταν λίγο περισσότερη όξινη γεύση, καθώς επίσης κι άλλο Αmaretto. Τώρα το χειμώνα λίγο αλκόολ είναι απαραίτητο!


* ναι, το ξέρω. Το "φρονίμων" είναι λάθος, αλλά δεν ταίριαζε στη ροή του κειμένου να γράψω "Όχι ιδιαίτερα φρόνιμη αλλά σίγουρα κοιλιόδουλη ...". Γ΄αυτό άλλωστε και τα εισαγωγικά. Δείτε το ως ποιητική αδεία.